Het afscheid in de vliegveldbar
Valt elke keer weer zwaar
De koffie blijft onaangeroerd
Want ieder is ontroerd
Maar wees niet bang, we komen terug
Al is ’t toch niet zo vlug
We komen terug om weer te gaan
Kom trek het je niet aan
Nergens rust, nergens rust
Altijd weer naar vreemde kust
Oh nergens rust, altijd weer die lust
Om te reizen naar een naam op de kaart waar dan ook op de wereld, ahahah
In de bar van de jumbojet
Dronk Ken Martini dry
Hij zei: Denk om de junglewet
New York is ongastvrij
Logeer dus als je wilt bij mij
Al is m’n huis niet fraai
Je ademt er tenminste vrij
’t Staat aan de Hudsonbaai
Nergens rust, nergens rust
Altijd weer naar vreemde kust
Oh nergens rust, altijd weer die lust
Om te reizen naar een naam op de kaart waar dan ook op de wereld, ahahah
We wilden naar “route 80”
Die naar San Francisco leidt
Maar raakten in de subway
Ons gevoel voor richting kwijt
Een chevrolet gaf ons een lift
Naar Boston door de mist
De ouwe cowboy aan het stuur
Bleek ook nog trombonist
Nergens rust, nergens rust
Altijd weer naar vreemde kust
Oh nergens rust, altijd weer die lust
Om te reizen naar een naam op de kaart waar dan ook op de wereld, ahahah
Opeens hadden we balen
Van dat wijd Amerika
Het heimwee naar ons vlakke land
Kwam ons wat al te na!
We hebben op een wrakke kist
Een overtocht gehuurd
We kwamen zelfs nog veilig thuis
Wel ja, zolang dat duurt
Nergens rust, nergens rust
Altijd weer naar vreemde kust
Oh nergens rust, altijd weer die lust
Om te reizen naar een naam op de kaart waar dan ook op de wereld, ahahah
Ahahahah
Copyright : Ernst Van Altena – Roel
Roel | Miek&Roel 