© Hugo Raspoet – Roel
M’n zoon , ik ben zo bang
Nu duurt het niet meer lang
Of je gaat weg van mij
Je volgt je eigen zin
Ik wist van bij ’t begin
Dat dit er moest van komen
Ik voelde hoe je trok
Vanaf het eerste jaar
Je glipte van me weg
We groeiden uit elkaar.
Dag m’n zoon , het ga je goed, dag m’n lieve jongen
Dag m’n zoon, het ga je goed, dag m’n jongen.
Je reisde door het land
En ik ook van mijn kant
Ik was zo vaak van huis
Jij trok op avontuur
En ik was nog vol vuur
Ik wou nog zoveel leven
Zo kwamen we elkaar
Soms tegen in de gang
Mijn hand over je haar
Jouw zoen nog op mijn wang
Dag m’n zoon , het ga je goed, dag m’n lieve jongen
Dag m’n zoon, het ga je goed, dag m’n jongen.
Je woont alleen mijn zoon,
‘k wacht op je telefoon
ons eerste rendez – vous
dat jij me geven zou
bij mij thuis of bij jou
of in een kleine kroeg
We zullen wat onwennig
Zitten bij een glas
En zachtjes praten over
Hoe het vroeger was.
Dag m’n zoon , het ga je goed, dag m’n lieve jongen
Dag m’n zoon, het ga je goed, dag m’n jongen.
Thuis deed je soms zo koel
‘k had vaker het gevoel
dat jij er niet meer was
Maar nu vind ik je weer
En ‘k vind me zelf ook weer
Als in een jonge spiegel
Je stem en je gebaren
Ze zijn me zo vertrouwd
En ondanks al die jaren
Voel ik me niet eens oud.
Dag m’n zoon , het ga je goed, dag m’n lieve jongen
Dag m’n zoon, het ga je goed, dag m’n jongen.
Dag m’n zoon , het ga je goed, dag m’n lieve jongen
Dag m’n zoon, het ga je goed, dag m’n jongen.
Roel | Miek&Roel 